Laatst liep ik bij ons in het dorp door de winkelstraat. Ik was onderweg naar de kapper voor een knipbeurt. In ons dorp zijn er nog zelfstandige detaillisten te vinden en ik zag in de winkelstraat op de gevels staan: slager, groenteboer, bloemist… Hoe duidelijk wil je het hebben, dacht ik nog; het is direct duidelijk waar deze detaillisten in uitblinken...
Ik weet niet hoe het bij u is, maar ik heb het gevoel dat ik de laatste tijd word overspoeld met het woord talent of met talentontwikkeling. Zelfs bij de beëdiging van Koning Willem-Alexander in de Nieuwe Kerk had Zijne Koninklijke Hoogheid het in zijn rede over de talenten van mensen.
Laatste werd mij gevraagd mijn talent te beschrijven en tot mijn grote schrik kon ik daar niet direct antwoord op geven. Ik bleef in algemeenheden hangen, stamelde iets over efficiëntie en essentie en dat ik de menskant van mijn advieswerk erg leuk vind. Vaardigheden om mijn werk te kunnen doen heb ik wel, maar ja: is dat dan mijn talent? Ik weet zelf dus eigenlijk helemaal niet waar ik echt goed in ben, waar iemand anders me voor zou aanbevelen, afgezien van mijn inhoudelijke kennis en mijn netwerk.
Terug naar ons dorp; ik stap bij de kapper naar binnen en zie dat er drie mensen voor mij aan de beurt zijn. Dit is nog een kapper van de oude stempel waar je zonder afspraak kunt binnenlopen en ter plekke de keus maakt of je wacht of dat je het later nog eens probeert. Ik ging zitten, wetend dat je bij de kapper altijd wel iets over het dorp en zijn mensen te weten komt. Naast mij zit een buurman van drie huizen verderop, een bioloog. De andere wachtende is een zandrijder, die met een zesasser zand van en naar bouwplaatsen brengt. Beiden hadden het al snel over hun passie; de bioloog over de zoektocht naar nieuwe orchideeën en de chauffeur over veilig rijden. De kapper wist al knippend feilloos te schakelen tussen het ene en het andere onderwerp en door vragen te stellen en wetenswaardigheden toe te voegen het gesprek vloeiend te laten verlopen.
Met mijn focus op talenten observeerde en analyseerde ik het gesprek. Is het talent van de kapper nu het knippen van haar of het onderhouden van het gesprek? Knippen lijkt de vaardigheid, het faciliteren van het gesprek het talent. Ik zou het hem eigenlijk eens moeten vragen of hij dat herkent. Ik word nu overigens ook nieuwsgierig naar de talenten van de slager, de groenteboer, de bloemist en niet vergeten onze koning. Het staat dus blijkbaar niet op de gevel....
Hoe staat het nu met mijn eigen talent? Met behulp van een zeer praktische methode ben ik er achter gekomen dat mijn talent ‘prikkelaar’ is: ik prikkel graag met woorden, of het nu bij collega’s, vrienden, familie of ondernemers is. Ik breng ze dan even uit balans en laat ze bijvoorbeeld inzien dat de situatie van een andere kant bekeken andere inzichten geeft. Beroepsmatig prikkel ik ondernemers om zichzelf en hun onderneming te vernieuwen. Mijn talent staat ten dienst van die ondernemer, net zoals het talent van de koning ten dienste staat van het Nederlandse volk. Met welk talent?, vraag ik me dan af. Zou hij het zelf wel weten? Misschien moet ik het hem eens vragen....
